Kategoria: Inne prace

pozostałe prace

Ocena jakości życia kobiet po zabiegu mastektomii. Leczenie, rehabilitacja

~ prace ~ Dodaj komentarz
5/5 - (2 votes)

Mastektomia to operacja polegająca na usunięciu jednej lub obu piersi w celu leczenia lub zapobiegania nowotworom. Po takim zabiegu, wiele kobiet zmaga się z trudnościami emocjonalnymi i fizycznymi, co wpływa na ich jakość życia. Właściwe leczenie i rehabilitacja po mastektomii są kluczowe dla zapewnienia kobietom pełnego powrotu do zdrowia i poprawy jakości życia.

W pierwszej fazie leczenia po mastektomii ważne jest, aby kobiety otrzymały wsparcie emocjonalne oraz odpowiednią opiekę medyczną. Po operacji konieczne może być zastosowanie terapii hormonalnej lub chemioterapii w celu zapobiegania nawrotom choroby. Właściwe leczenie w tej fazie jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka powikłań i zapewnienia szybkiego powrotu do zdrowia.

Rehabilitacja po mastektomii skupia się przede wszystkim na przywróceniu pełnej funkcjonalności ciała kobiet. Ćwiczenia fizyczne, takie jak ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia siłowe i aerobowe, pomagają wzmocnić mięśnie i poprawić koordynację ruchową. Warto zaznaczyć, że rehabilitacja po mastektomii nie powinna obejmować jedynie ćwiczeń dla ramion i klatki piersiowej, ale również ćwiczeń ogólnych, które poprawią ogólną kondycję fizyczną kobiet.

Kolejnym ważnym elementem rehabilitacji po mastektomii jest fizjoterapia, która obejmuje takie metody, jak masaż, laseroterapia czy elektrostymulacja. Fizjoterapia pomaga w redukcji bólu i obrzęków, poprawie krążenia i łagodzeniu napięcia mięśniowego.

W celu poprawy jakości życia kobiet po mastektomii, często konieczne jest również zastosowanie protez piersi lub bielizny kompresyjnej. Protezy piersi pomagają kobietom w poczuciu się bardziej komfortowo i pewnie, natomiast bielizna kompresyjna pomaga w zapobieganiu obrzękom.

Podsumowując, leczenie i rehabilitacja po mastektomii są kluczowe dla zapewnienia kobietom pełnego powrotu do zdrowia i poprawy jakości życia. Właściwe leczenie, intensywna rehabilitacja, stosowanie odpowiedniej protezy piersi oraz bielizny kompresyjnej, a także wsparcie emocjonalne są kluczowe w procesie powrotu do zdrowia po mastektomii.

Biofeedback

~ prace ~ Dodaj komentarz
5/5 - (2 votes)

Biofeedback to metoda terapeutyczna, która umożliwia kontrolowanie reakcji fizjologicznych organizmu za pomocą specjalnych urządzeń. Podczas sesji biofeedback, osoba otrzymuje informacje zwrotne na temat swoich procesów fizjologicznych, takich jak tętno, temperatura skóry, napięcie mięśni, czy też aktywność mózgu. Dzięki temu, osoba może świadomie wpływać na swoje reakcje fizjologiczne i kontrolować swoje ciało.

Biofeedback stosowany jest w terapii wielu schorzeń, takich jak choroby serca, zaburzenia snu, bóle głowy i migreny, a także zaburzenia lękowe i stresowe. W przypadku chorób serca, biofeedback pozwala na kontrolowanie tętna i napięcia mięśni, co wpływa pozytywnie na zdrowie serca. W przypadku zaburzeń snu, biofeedback pomaga w regulowaniu snu i poprawie jakości odpoczynku. W przypadku bólów głowy i migren, biofeedback pomaga w kontrolowaniu napięcia mięśni, które są jedną z przyczyn tych dolegliwości. Natomiast w przypadku zaburzeń lękowych i stresowych, biofeedback pozwala na kontrolowanie aktywności mózgu, co wpływa na poprawę samopoczucia i redukcję poziomu stresu.

Sesje biofeedback prowadzone są przez specjalistów, którzy umieszczają elektrody na ciele pacjenta, a następnie przekazują informacje zwrotne o procesach fizjologicznych. Pacjent jest w stanie monitorować swoje reakcje fizjologiczne na ekranie, a także słyszeć dźwięki, które informują o stanie jego organizmu. Podczas sesji, pacjent uczy się, jak wpływać na swoje ciało i kontrolować swoje reakcje fizjologiczne. Pacjent otrzymuje także wskazówki, jak kontrolować swoje reakcje w codziennym życiu, co pomaga w poprawie zdrowia i samopoczucia.

Biofeedback jest skuteczną metodą terapeutyczną, która umożliwia kontrolowanie reakcji fizjologicznych organizmu. Dzięki biofeedback, pacjenci mogą nauczyć się kontroli swojego ciała i kontrolować swoje reakcje fizjologiczne w codziennym życiu. Metoda ta może być stosowana w terapii wielu schorzeń, a także w celu poprawy samopoczucia i redukcji poziomu stresu.

Biofeedback wykorzystywany jest również w dziedzinie psychoterapii. Metoda ta umożliwia terapeutom kontrolowanie procesów fizjologicznych u pacjenta i pomaga w analizie poziomu lęku, stresu czy depresji. Biofeedback może być skutecznym narzędziem terapeutycznym, które pomaga pacjentom nauczyć się radzenia sobie ze swoimi problemami i kontrolować swoje emocje.

Biofeedback może być stosowany w terapii dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Badania wykazały, że biofeedback może pomóc w poprawie koncentracji uwagi, redukcji zachowań obsesyjnych i kompulsywnych, a także w redukcji poziomu lęku u dzieci z autyzmem.

W ostatnim czasie biofeedback jest wykorzystywany także w treningu sportowym. Metoda ta umożliwia sportowcom kontrolowanie procesów fizjologicznych i poprawę swojego wyniku poprzez kontrolowanie napięcia mięśni, tętna czy aktywności mózgu.

Podsumowując, biofeedback to skuteczna metoda terapeutyczna, która umożliwia kontrolowanie reakcji fizjologicznych organizmu i wpływanie na nie świadomie. Metoda ta stosowana jest w terapii wielu schorzeń, w tym chorób serca, zaburzeń snu, bólów głowy i migreny, a także zaburzeń lękowych i stresowych. Biofeedback może być również skutecznym narzędziem w terapii dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz w treningu sportowym. Wykorzystanie biofeedback w terapii daje pacjentom narzędzie do kontrolowania swojego ciała i umożliwia rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze swoimi problemami.

Wpływ stresu na zdrowie studentów w świetle badań własnych

~ prace ~ Dodaj komentarz
5/5 - (1 vote)

Kolejne ryciny prezentują odpowiedzi studentów na pytania dotyczące stresu związanego z pobytem na uczelni. Studenci zapytani o to, czy czują się zestresowani, odpowiadają, że tak w 72%. Wynika z tego, że tylko 1/3 czuje się wolna od tego uczucia (Ryc.49).

Ryc. 49 Narażenie studentów na stres

Różnice w tej kwestii nie są statystycznie istotne (α = 0,05; χ2 = 2,627) i prezentują się w następujący sposób. Wśród studentów AWF – u jest więcej osób zestresowanych niż wśród studentów Politechniki (odpowiednio 78% i 65%).

Ryc. 50 Narażenie studentów na stres w zależności od rodzaju uczelni

Istotną rzecz, w przypadku analizowania zagadnienia stresu, stanowią umiejętności walki z tym zjawiskiem.

Rycina 51 pokazuje, że 61% badanych studentów stosuje aktywność fizyczną, aby zwalczyć stres. Tą grupę zasilają po połowie studenci obu uczelni.

Ryc. 51 Sposoby walki ze stresem wśród studentów

Taki sam odsetek studentów obu uczelni, jako sposób walki ze stresem, stosuje ogólnie pojętą aktywność intelektualną. Zdecydowana mniejszość (7%) to grupa, która twierdzi, że ze stresem sobie nie radzi. W tej grupie niespełna 90% to mężczyźni.

Ryc. 52 Sposoby walki ze stresem wśród studentów w zależności od rodzaju uczelni

Ostatnie pytanie części II kwestionariusza miało za zadanie zbadać, jaki odsetek studentów przeżyło w ostatnim czasie jakieś znaczące i wywołujące stres wydarzenie.

Na rycinie 53 można zauważyć, że w grupie badanych 59% osób narażonych było na stres z powodu konkretnego zdarzenia w ostatnim czasie.

Ryc. 53 Silne przeżycia w ostatnim czasie wywołujące stres wśród studentów

Statystyka procentowa dla każdej z uczelni przedstawia się podobnie pod tym względem  (Ryc.54).

Ryc. 54 Silne przeżycia w ostatnim czasie wywołujące stres wśród studentów w zależności od uczelni

Omówienie wyników

Na stres na uczelni narażonych jest według badania 73% studentów, a w śród nich największy odsetek to studenci Fizjoterapii. Ponieważ stres jest jednym z czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo – naczyniowych, bardzo ważne jest aby te osoby, które uważają, że podlegają jego wpływowi, umiały walczyć w sposób efektywny z tym zjawiskiem. Sposób, w jaki ludzie walczą ze stresorami, zależy głównie od posiadanych przez nich zasobów czyli od złożonego układu czynników osobowościowych, dyspozycyjnych i poznawczych stanowiących psychologiczne tło radzenia sobie w sytuacjach trudnych [15].

Wśród przebadanych przeze mnie studentów, którzy deklarują swoje narażenie na stres, zdecydowana większość (93%) stara się z nim radzić. Najbardziej rozpowszechnioną formą walki okazała się aktywność fizyczna, tak jak w wielu innych badaniach tego typu [15, 13]. Niestety 7% ogółu to osoby przyznające, że ze stresem sobie nie radzą.

[13] Gacek M.: Zwalczanie stresu psychologicznego przez studentów wychowania fizycznego i medycyny oraz słuchaczy kierunków technicznych; Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne 2006, R.53, nr 11-12, 18-19.

[15] Guszkowska M.: Style radzenia sobie ze stresem i poczucie koherencji jako czynniki warunkujące odporność na stres studentów; Roczniki Naukowe AWF w Warszawie 2002, t.41, 65-74.

Niezapomniane wrażenia na wodzie

~ prace ~ Dodaj komentarz
Rate this post

Kiedy rozpoczyna się dyskusja na temat sportów wodnych, od razu na myśl przychodzą: pływanie, kajakarstwo czy żeglarstwo. Nieco młodsi rozmówcy pójdą w stronę, modnych ostatnimi czasy dyscyplin takich jak: kitesurfing czy wakeboarding. Naprawdę nieliczni odpowiedzą: hydrospeed. Może warto więc poświęcić nieco uwagi tej dyscyplinie.

Ekstremalne doznania.

Pomysł na hydrospeed narodził się we Francji i szybko zyskał popularność w wielu zakątkach świata. Jest to dyscyplina dosyć młoda, ale ciesząca się coraz większym uznaniem wśród miłośników wodnych sportów extreme. Co zatem sprawia, że z dnia na dzień zyskuje ona coraz większą popularność? Jak mówią fani tej aktywności, hydrospeed to przede wszystkim niezapomniane wrażenia, cudowne doznania i świetna zabawa.

Jak to się je, czyli co? gdzie? jak?

Czym tak naprawdę jest hydrospeed? Tłumacząc w najprostszy sposób: jest to spływ nurtem górskiej, rwącej rzeki przy pomocy plastikowej deski. Płynący trzyma się uchwytów deski, a jego zadaniem, by uniknąć obrażeń ciała, jest manewrowanie przy pomocy płetw ( lub specjalnych butów) znajdujących się na nogach. Jednak, jak można przypuszczać, lekkich kontuzji ciała, czy siniaków nie da się uniknąć, ale jak mówią miłośnicy tej dyscypliny: w tym cały fun.

Mogę, czy nie mogę?

Hydrospeed nie jest jednak sportem dla każdego. Chcąc korzystać z przyjemności uprawiania tej dyscypliny, spełnić trzeba kilka warunków.

Po pierwsze: kondycja. Sterowanie deską podczas spływu nie należy do zadań łatwych. Trzeba włożyć sporo wysiłku, żeby wykonać tę czynność. Słusznym wydaje się być zatem fakt, że hydrospeed można uprawiać dopiero po osiągnięciu 14 roku życia.

Kolejnym koniecznym czynnikiem są dobre umiejętności pływackie. Mimo że woda do hydrospeedu nie należy do głębokich, jednak zdarzają się często sytuacje, w których umiejętności pływackie stają się nieodzownym elementem.

Trzeba również wiedzieć o tym, że pierwszy kontakt z tą dyscypliną wymaga obecności instruktora, który pokaże nam trasę, pozwoli oswoić się z wodą oraz zapoznać się ze sprzętem.

Ostatnim, ale chyba najbardziej znaczącym elementem, jest odwaga. Bez tego czynnika nie da się uprawiać hydrospeedu, a nawet jeśli się to uda, pozbawione ono będzie dobrej zabawy i odczuwania przyjemności.

Oprócz wymienionych powyżej elementów, do uprawiania tej ekstremalnej dyscypliny, potrzebny jest odpowiedni sprzęt. Oczywiście najważniejsza jest specjalistyczna deska. Zawodnik musi być również wyposażony we właściwy strój: piankę, płetwy albo specjalne buty, kapok, kask oraz rękawiczki.